Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Οι απαρχές του 'μακιγιάζ'



Στο βιβλίο του Ενώχ αποκαλύπτεται ότι αυτό που αποκαλούμε σήμερα ‘μακιγιάζ
εδόθη ως γνώση στους ανθρώπους από εκπεσόντες αγγέλους ,
των οποίων η πτώση συνέβη μετά τη πτώση του εωσφόρου – διαβόλου ,
Οι άγγελοι εκείνοι έδειξαν στους ανθρώπους και πλήθος άλλων κακιών όπως την κατασκευή όπλων , τη μαγεία και τα ‘πολύτιμα μέταλλα και πέτρες’ , τα 'κοσμήματα' , την αστρολογία ,
όλες τις αμαρτίες και τα μίσητρα.


Σαφώς και δεν χρειάζεται η αναφορά στις γραφές για να αποδείξουμε ότι κάθε γυναίκα
που μπογιατίζει το πρόσωπο της και αφήνει μισοντυμένο το σώμα της
κουβαλάει μαζί της ένα πνεύμα υποκρισίας , ψευτιάς  και σκανδάλου ,




παραθέτουμε όμως τις πηγές μας για κάθε νόμιμη χρήση:

Θρησκεία

Θρησκεία , σύνθετη ελληνική λέξη από το ρήμα θεωρώ και το ρήμα 
αρέσκω –αρέσκομαι ,δηλαδή που μου αρέσει να θωρώ - να βλέπω ,

ομόρριζα  : άνθρωπος , σκυθρωπός

Λέξη συνηχητικά συνδεμένη με  το ρήμα θρέφομαι – τρέφομαι
με την πνευματική  έννοια.

Επίσης λέξη συνηχητικά συνδεμένη με το ρήμα θεραπεύω – θεραπεύομαι ,
πάλι με την πνευματική έννοια

Εξ ορισμού λοιπόν  η έννοια της θρησκείας σχετίζεται με την καθημερινή ζωή
κάθε ανθρώπου.

Κατά αυτήν την έννοια και π.χ. ο εκάστοτε , φανατικός ή όχι , οπαδός  μιας ομάδας
έχει  θρησκεία  τους  αγώνες 
με  την έννοια , του ότι τρέφεται-θεραπεύεται  πνευματικά- ψυχικά  από  το  θέαμα ,

Έτσι και οι χριστιανοί τρέφονται πνευματικά από το θέαμα στις εικόνες των αγίων

Αλλά και οι άθεοι έχουν θρησκείες και θρησκευτικές ευλάβειες σε δικές τους δοξασίες
και τιμήματα.



Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Τρία επίπεδα γνώσης , κατά τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο

   Η ανθρώπινη γνώση δεν μπορεί να μάθη χωρίς εξέταση,
ενώ η πίστη «φρόνημα εν καθαρόν και απλούν επιζητεί
το απέχον πάσης πανουργίας...
ο οίκος της πίστεως έννοια νηπιώδης εστί, και καρδία απλή»





Ο άγιος Ισαάκ, μιλώντας για την πίστη,
λέγει ότι με την λέξη αυτή δεν εννοούμε την παραδοχή των δογματικών αληθειών
γύρω από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος,και τα σχετικά με την ενανθρώπιση του Χριστού
και την πρόσληψη της ανθρωπίνης φύσεως από το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος,
«ει και αυτή υψηλή εστι λίαν», αλλά κυρίως εννοούμε
«την πίστιν την εκ του φωτός της χάριτος ανατέλλουσαν εν τη ψυχή», 

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ο Παντεπόπτης Οφθαλμός

Εισαγωγή
Πηνελόπη Δέλτα
:
Ένα πρωί, ο Ναθαναήλ διάβαζε και μελετούσε το νόμο κάτω από το φύλλωμα μιας συκιάς.
Είναι στη ζωή ώρες σκέψεως και σιωπής, όπου η ψυχή ανυψώνεται σε ακράτητη λαχτάρα για κάτι ανώτερο, όπου ξεκολλά από τις ανθρώπινες μικρότητες, και ανεβαίνει καθαρή και εξαγνισμένη προς τον Πλάστη.
Σε κάποια τέτοια ώρα βρίσκουνταν ο Ναθαναήλ, και, σιωπηλός και μόνος, κάθουνταν κάτω από τη συκιά παραδομένος στη μελέτη και στην προσευχή όταν πέρασε ο Ιησούς. Τον σίμωσε ο Φίλιππος και του είπε:

— Εβρήκαμε εκείνον, που γι' αυτόν έγραψε ο Μωυσής στο Νόμο και ύστερα οι Προφήτες. Είναι ο Ιησούς ο γιός του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ.

Ο Ναθαναήλ δυσπίστησε.
Από όλη την περιφρονημένη Γαλιλαία, πιο περιφρονημένη και ασήμαντη χώρα ήταν η Ναζαρέτ.

— Από τη Ναζαρέτ μπορεί τίποτε καλό να προέλθει; είπε.
— Έλα να δεις, του αποκρίθηκε ο Φίλιππος.

Μαζί πήγαν στον Ιησού.
Τους είδε ο Ιησούς που ήρχουνταν, και, κοιτάζοντας τον Ναθαναήλ, είπε στους άλλους:

— Να αληθινός Ισραηλίτης, που δεν έχει δόλο μέσα του.
Τον άκουσε ο Ναθαναήλ και απόρησε.
— Από πού με γνωρίζεις; ρώτησε.
Και ο Ιησούς αποκρίθηκε και του είπε:
Πριν σε φωνάξει ο Φίλιππος, ενώ ήσουν κάτω από τη συκιά, σε είδα.

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Ο Παΐσιος , οι εβραίοι και ο εχθρός διάβολος.

Εισαγωγή
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου:

-Είπα σε κάποιους γιατρούς που συζητούσαν για την αναισθησία που κάνουν στις εγχειρήσεις:

«Του πειρασμού η αναισθησία έχει άσχημες επιπτώσεις στον άνθρωπο, ενώ αυτή που κάνετε εσείς βοηθάει».


Η αναισθησία του διαβόλου εϊναι σαν το δηλητήριο που ρίχνει το φίδι στα πουλιά η στα λαγουδάκια, για να παραλύσουν και να τα καταπιή, χωρίς να αντιδράσουν.


Ο διάβολος, οταν θέλη να πολεμήση έναν άνθρωπο, στέλνει πρώτα ένα διαβολάκι «αναισθησιολόγο», για να κάνη τον άνθρωπο πρώτα αναίσθητο, και μετά πηγαίνει ο ϊδιος και τον πελεκάει, τον κάνει ό,τι θέλει... Άλλα προηγείται ό... «αναισθησιολόγος».

Μας βάζει ένεση αναισθησίας και ξεχνούμε.
Να, βλέπεις, οι μοναχοί υποσχόμαστε «υβρισθήναι, χλευασθήναι κ.λπ.», και τελικά, ό πειρασμός μερικές φορές μας μπερδεύει και κάνουμε τα αντίθετα από αυτά που υποσχεθήκαμε. Αλλιώς ξεκινάμε και αλλιώς καταλήγουμε. Για αλλού ξεκινήσαμε να πάμε και αλλού πηγαίνουμε.
Δεν προσέχουμε.
Δεν σάς έχω πει παραδείγματα;
Παλιότερα, στην Κόνιτσα δεν υπήρχε τράπεζα. Αναγκάζονταν οι άνθρωποι να πάνε στα Γιάννενα, όταν ήθελαν να πάρουν κανένα δάνειο.