Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ο Παντεπόπτης Οφθαλμός

Εισαγωγή
Πηνελόπη Δέλτα
:
Ένα πρωί, ο Ναθαναήλ διάβαζε και μελετούσε το νόμο κάτω από το φύλλωμα μιας συκιάς.
Είναι στη ζωή ώρες σκέψεως και σιωπής, όπου η ψυχή ανυψώνεται σε ακράτητη λαχτάρα για κάτι ανώτερο, όπου ξεκολλά από τις ανθρώπινες μικρότητες, και ανεβαίνει καθαρή και εξαγνισμένη προς τον Πλάστη.
Σε κάποια τέτοια ώρα βρίσκουνταν ο Ναθαναήλ, και, σιωπηλός και μόνος, κάθουνταν κάτω από τη συκιά παραδομένος στη μελέτη και στην προσευχή όταν πέρασε ο Ιησούς. Τον σίμωσε ο Φίλιππος και του είπε:

— Εβρήκαμε εκείνον, που γι' αυτόν έγραψε ο Μωυσής στο Νόμο και ύστερα οι Προφήτες. Είναι ο Ιησούς ο γιός του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ.

Ο Ναθαναήλ δυσπίστησε.
Από όλη την περιφρονημένη Γαλιλαία, πιο περιφρονημένη και ασήμαντη χώρα ήταν η Ναζαρέτ.

— Από τη Ναζαρέτ μπορεί τίποτε καλό να προέλθει; είπε.
— Έλα να δεις, του αποκρίθηκε ο Φίλιππος.

Μαζί πήγαν στον Ιησού.
Τους είδε ο Ιησούς που ήρχουνταν, και, κοιτάζοντας τον Ναθαναήλ, είπε στους άλλους:

— Να αληθινός Ισραηλίτης, που δεν έχει δόλο μέσα του.
Τον άκουσε ο Ναθαναήλ και απόρησε.
— Από πού με γνωρίζεις; ρώτησε.
Και ο Ιησούς αποκρίθηκε και του είπε:
Πριν σε φωνάξει ο Φίλιππος, ενώ ήσουν κάτω από τη συκιά, σε είδα.

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Ο Παΐσιος , οι εβραίοι και ο εχθρός διάβολος.

Εισαγωγή
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου:

-Είπα σε κάποιους γιατρούς που συζητούσαν για την αναισθησία που κάνουν στις εγχειρήσεις:

«Του πειρασμού η αναισθησία έχει άσχημες επιπτώσεις στον άνθρωπο, ενώ αυτή που κάνετε εσείς βοηθάει».


Η αναισθησία του διαβόλου εϊναι σαν το δηλητήριο που ρίχνει το φίδι στα πουλιά η στα λαγουδάκια, για να παραλύσουν και να τα καταπιή, χωρίς να αντιδράσουν.


Ο διάβολος, οταν θέλη να πολεμήση έναν άνθρωπο, στέλνει πρώτα ένα διαβολάκι «αναισθησιολόγο», για να κάνη τον άνθρωπο πρώτα αναίσθητο, και μετά πηγαίνει ο ϊδιος και τον πελεκάει, τον κάνει ό,τι θέλει... Άλλα προηγείται ό... «αναισθησιολόγος».

Μας βάζει ένεση αναισθησίας και ξεχνούμε.
Να, βλέπεις, οι μοναχοί υποσχόμαστε «υβρισθήναι, χλευασθήναι κ.λπ.», και τελικά, ό πειρασμός μερικές φορές μας μπερδεύει και κάνουμε τα αντίθετα από αυτά που υποσχεθήκαμε. Αλλιώς ξεκινάμε και αλλιώς καταλήγουμε. Για αλλού ξεκινήσαμε να πάμε και αλλού πηγαίνουμε.
Δεν προσέχουμε.
Δεν σάς έχω πει παραδείγματα;
Παλιότερα, στην Κόνιτσα δεν υπήρχε τράπεζα. Αναγκάζονταν οι άνθρωποι να πάνε στα Γιάννενα, όταν ήθελαν να πάρουν κανένα δάνειο.