Εισαγωγή.
Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η κατά Χάριν Θέωση δια της μετανοίας και των Μυστηρίων. Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η επικοινωνία με τον Θεό , η τελείωση δια των αρετών και των Μυστηρίων , ο Φωτισμός ώστε να μετέχει της Χάρης, της Χαράς και της Ειρήνης του Θεού.
Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η κατά Χάριν Θέωση δια της μετανοίας και των Μυστηρίων. Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η επικοινωνία με τον Θεό , η τελείωση δια των αρετών και των Μυστηρίων , ο Φωτισμός ώστε να μετέχει της Χάρης, της Χαράς και της Ειρήνης του Θεού.
Ελλείψει συγκεκριμένο-ποιημένων οδηγιών, αλλά και αποσπασματικής , ελλιπούς και μερικές φορές σχεδόν αιρετικής κατήχησης από την διοικούσα εκκλησία ,
εν μέσω γενικής ακατατηχησίας , αποστασίας και αιρετικότητας κλήρου και λαού ,
αλλά και εν μέσω μιας πολυετούς , πολύπλευρης και πλήρως αναπτυγμένης παγκόσμιας εκστρατείας κατήχησης στα φαύλα και αντίχριστα δόγματα, από τις αντίθεες τραπεζικές-πολιτικές δυνάμεις ,
δια των στρατευμένων μμε ,κινηματογράφων-σινεμά , εφημερίδων , πολιτικών κομμάτων κτλ , …
με ορατά πια τα αποτελέσματα της χρόνιας φαύλης κατήχησης του φεμινισμού-μαρξισμού-φιλελευθερισμού, της ασυδοσίας των παθών της σαρκός , των εκτρώσεων , των διαζυγίων, την έξαρση της βίας και τα πλήθη των ψυχολογικών προβλημάτων κτλ , κτλ …
Το κείμενο αυτό είναι μια σύνοψη των Θεμελιακών Αρχών της Ορθόδοξης Χριστιανικής Κατήχησης και κατατίθεται για κατηχητές,κατηχούμενους και ήδη βαπτισμένους χριστιανούς προς δόξαν Θεού.
Γεώργιος Γέροντας , Μάρτιος-Απρίλιος 2025 μετά Χριστόν.
1. Θεμελίωση της Αγίας Γραφής και Πατερικής Παράδοσης
2. Θεμελίωση του Λειτουργικού Χώρου και Τρόπου
3. Θεμελίωση της έννοιας της Νηστείας και του Ασκητικού Φρονήματος
4. Θεμελίωση Κώδικα Ενδυμασίας
5. Κατανόηση της έννοιας του πνευματικού αόρατου πολέμου
6. Κατανόηση της έννοιας της Ακρίβειας και της Οικονομίας
7. Αντιμετώπιση των αιρέσεων.
2. Θεμελίωση του Λειτουργικού Χώρου και Τρόπου
3. Θεμελίωση της έννοιας της Νηστείας και του Ασκητικού Φρονήματος
4. Θεμελίωση Κώδικα Ενδυμασίας
5. Κατανόηση της έννοιας του πνευματικού αόρατου πολέμου
6. Κατανόηση της έννοιας της Ακρίβειας και της Οικονομίας
7. Αντιμετώπιση των αιρέσεων.
1. Θεμελίωση της Αγίας Γραφής και Πατερικής Παράδοσης
Η Αγία Γραφή είναι η γραπτή αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους και αποτελείται από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη
Η Παλαιά Διαθήκη αρχίζει με το βιβλίο της Γενέσεως που είναι αποκαλύψεις του Θεού στον Μωυσή περί Κοσμογονίας και τα της πτώσεως του Αδάμ και της Εύας.
Στην συνέχεια , κυρίως , περιγράφονται οι ενέργειες του Θεού να ποιήσει Διαθήκη με τον Αβραάμ (Γεν. 17 ,2) για να δημιουργήσει έναν πιστό λαό , ώστε να ελκυσθούν και τα ειδωλολατρικά έθνη προς τον Αληθινό Θεό , μέσω των Προφητών και των Δικαίων.
Όταν ο λαός πειθαρχεί στον Θεό προοδεύει , όταν όμως ο λαός εκδιώκει τους προφήτες, περιφρονεί το θέλημα του Θεού και πέφτει στην ειδωλολατρία , παραχωρεί ο Θεός δοκιμασίες και τιμωρίες προς νουθεσία του απείθαρχου στα θεϊκά προστάγματα, λαού.
Η Παλαιά Διαθήκη περιγράφει την ιστορία , εν σχέσει με τις αποκαλύψεις και τις προσταγές του Θεού , των πιστών και άπιστων ανθρώπων του Παλαιού Ισραήλ , προφητών , δικαίων , κριτών , βασιλιάδων και λαού , μέχρι λίγα χρόνια πριν τον Χριστό
και προφητεύει , προτυπώνει και προεικονίζει την έλευση του Χριστού .
Ο Χριστός ο Θεός κλείνει την Παλαιά Διαθήκη που είχε με τον άκαρπο Παλαιό Ισραήλ , το ιουδαϊκό-εβραϊκό έθνος , και ανακαινίζει την σχέση Του με τους ανθρώπους με τη Νέα Διαθήκη (Λουκ. 22,20 . Ματθ. 26,28) για να γεννηθεί ο Νέος Ισραήλ που θα είναι οι πιστοί στον Λόγο του Θεού από όλα τα έθνη.
Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι μεταφράστηκε στα ελληνικά περί το 280 προ Χριστού από 70 (Ο’) ελληνομαθείς Ιουδαίους , σοφούς της εποχής , για τους εξελληνισμένους (από τον μέγα Αλέξανδρο) Ιουδαίους της Παλαιστίνης.
Οπότε στην Γαλιλαία της εποχής του Χριστού - όπου τα εβραϊκά είχαν ξεχαστεί - ο Κύριος μιλάει και διαβάζει , στις συναγωγές , ελληνικά από την Μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο’) , την ίδια ακριβώς που έχουμε και εμείς σήμερα .
Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στα ελληνικά από τους Αποστόλους.
Σ’ αυτήν περιγράφονται η δράση , η διδασκαλία και τα Θαύματα του Κύριου Ιησού Χριστού και των Αποστόλων τα οποία θαύματα επαναλαμβάνονται , όπως επί Ιησού Χριστού και σε , τύποις , αλλόπιστους και αιρετικούς , μόνο στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ανά τους αιώνες , όπως επί παραδείγματι τα χιλιάδες θαύματα από τους νεοφανείς αγίους Ραφαήλ , Νικόλαο και Ειρήνη ,τον άγιο Νεκτάριο της Αίγινας ,τον άγιο Γεώργιο , την αγία Μαρίνα , την αγία Αικατερίνη … ,
δίνοντας έτσι άλλη μία καίρια απόδειξη ότι η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Αυθεντική Εκκλησία του Χριστού και ότι οι άλλες δοξασίες είναι αιρέσεις.
Οι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ως χειροτονημένοι, διάδοχοι και επόμενοι των Απόστολων, όρισαν σε Οικουμενικές Συνόδους τους Κανόνες και τα Δόγματα της Εκκλησίας και τα Βιβλία που αποτελούν την Αγία Γραφή , και με τα συγγράμματα , τη διδασκαλία , τα μαρτύρια και τα θαύματά τους δημιουργούν την Ιερά Παράδοση και Εικονογραφία ως έμπρακτη συνέχεια της Αγίας Γραφής που φτάνει ως τις μέρες μας.
2. Θεμελίωση του Λειτουργικού Χώρου και Τρόπου
Ο χώρος του Ναού είναι , μαζί με τον Κλήρο και το Λαό , η Εκκλησία όπου τελούνται τα Μυστήρια.
Η Θεία Λειτουργία είναι το Μυστήριο της προσομοίωσης και του συμβολισμού της Αληθινής Θείας Λειτουργίας που τελείται στον Ουρανό.
Η συμμετοχή και η στάση του ανθρώπου στην Εκκλησία είναι καθοριστική για τη σωτηρία της ψυχής.
Ο Ναός και τα Τελούμενα κατά την Θεία Λειτουργία , και τα άλλα Μυστήρια , είναι προσομοίωση του Ουρανού και της πορείας που έκανε ο Κύριος στην γη , από την Παλαιά Διαθήκη ως Άσαρκος Λόγος και από τη Γέννηση και τη Δράση Του ως την Σταύρωση , την Ανάσταση και την Ανάληψη Του στους Ουρανούς.
Ο Κύριος όρισε τους Αποστόλους Του να μαθητεύσουν τα έθνη και να κηρύξουν το ευαγγέλιο της Αναστάσεως και της Σωτηρίας. Δεν όρισε από τις μαθήτριές Του, ούτε καν την Παναγία Μητέρα Του.
Οπότε μόνο άντρες μπορούν να γίνουν Ιερείς , Διάκονοι , Ψάλτες και Αναγνώστες.
Κατά τη Θεία Λειτουργία , και τα άλλα Μυστήρια , ο Ιερέας είναι εις τόπον Χριστού και οι Αναγνώστες , Ψάλτες εις τόπον Αποστόλων και έχουν την Ειδική Ιεροσύνη .
Ο παριστάμενος Λαός , άντρες γυναίκες και παιδιά , είναι το εκκλησίασμα που καλείται να δεχτεί το κήρυγμα και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και να αξιωθεί της Χάριτος του Θεού και του Χαρίσματος της Γενικής Ιεροσύνης ώστε να διαδίδεται ο Λόγος και να δοξάζεται ο Θεός ανά τα έθνη.
Οι γυναίκες , αλλά και οι άντρες και τα παιδιά , πρέπει να σιωπούν κατά τη Θεία Λειτουργία , και τα άλλα Μυστήρια , και να ακούνε τη διδασκαλία τις ψαλμωδίες και το κήρυγμα κατά το πρότυπο της Παναγίας και κατά το πρότυπο της Παναγίας να προσεύχονται νοερώς ,
υπερβαίνουσες και υπερβαίνοντες την παραβατικότητα και την αμαρτία της Εύας να ανοίξει διάλογο με τον πονηρό και του Αδάμ να υπακούσει την Εύα αντί της εντολής του Θεού .
Η Παναγία , αν και ανώτερη στην ιεραρχία της θεϊκής αγιότητος και από τους Αποστόλους, δεν της ανατέθηκε να διδάσκει ούτε να κηρύττει , αλλά έδωσε μόνο την ωδή που απήγγειλε στην ορεινή της Ιουδαίας (Λουκ. 1 ,46), επ' ευλογία του Γυναικείου Μοναχικού Τάγματος και της κατ’ οίκον ψαλμωδίας .
Επίσης δίδαξε , και όχι μόνο στις γυναίκες αλλά και στους άντρες , την μυστική εσωτερική νοερά καρδιακή προσευχή, με την εξωτερική σιωπή Της.
Στην εκκλησία η σιωπή αντρών , γυναικών και παιδιών και η νοερά τους προσευχή , αναπληρώνει την πολυλογία της Εύας με τον πονηρό όφι
και οι δοξολογίες προς τον Θεό των Ιερέων και Ψαλτών , αναπληρώνουν την δοξολογία που δεν έκανε ο Αδάμ όταν πρωτοείδε την Εύα με αποτέλεσμα να την βρει μόνη της ο πονηρός.
Ο λαός , άντρες γυναίκες και παιδιά , επιτρέπεται να συμψάλλουν κατά την απαγγελία του Συμβόλου της Πίστεως , της Κυριακής Προσευχής και των ευρέως γνωστών ψαλμωδιών.
3. Θεμελίωση της έννοιας της Νηστείας και του Ασκητικού Φρονήματος
Από τις πρώτες εντολές που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους στον Κήπο του Παραδείσου είναι η αποχή από ορισμένη τροφή από το δέντρο που όρισε ο Θεός.
Οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα παραβίασαν αυτή την εντολή λόγω της διαβολής από τον Εωσφόρο ο οποίος ήταν άγγελος αλλά από υπερηφάνεια επαναστάτησε κατά του Θεού ,
επειδή ο Θεός έπλασε τους Ανθρώπους ιεραρχικά ανώτερους από τους Αγγέλους,
με αποτέλεσμα την έκπτωσή του από τον Ουράνιο Κόσμο του Θεού , την μετατροπή του σε πονηρό δαίμονα και την κατάπτωσή του στη γη μαζί με το τάγμα του.
Ως αποτέλεσμα της παρακοής ο Θεός εξόρισε τον Αδάμ και την Εύα από τον Παράδεισο για ορισμένο χρόνο έως ότου να έρθει ο Ίδιος ο Θεός ο Χριστός στη γη για να δώσει το αίμα Του ώστε να μπορέσει να ξαναμπεί ο Αδάμ και η Εύα και όσοι δίκαιοι και πιστοί από τους απογόνους τους , στον Παράδεισό του Θεού .
Η Ορθόδοξη εκκλησία όρισε τη νηστεία ως μίμηση του Χριστού , ως άσκηση σωματική και ως αναπλήρωση της ανυπακοής του Αδάμ και της Εύας.
Με τη νηστεία και τη βοήθεια του Θεού ο άνθρωπος μπορεί να χαλιναγωγήσει τα πάθη και να αυξηθεί στις αρετές ώστε να μπορεί να συμμετέχει θεαρέστως στα Μυστήρια και να προσεύχεται προς τον Θεό.
Η Νηστεία , η Προσευχή με συμμετοχή στα Μυστήρια , και η Ελεημοσύνη είναι τα τρία όπλα του ανθρώπου στον αόρατο πόλεμο κατά του πονηρού και των διαβολών του.
4. Θεμελίωση Κώδικα Ενδυμασίας
Στην εκκλησία υπάρχει κώδικας ενδυμασίας , προετοιμαζόμαστε για ανάβαση προς τον Ουρανό και πρέπει να έχουμε την ανάλογη και κατάλληλη στολή . Όπως ένας δύτης, αν δεν έχει την κατάλληλη στολή και περιβολή , δεν μπορεί να καταδυθεί στον βυθό , έτσι και οι χριστιανοί για να αναδυθούν προς την ανώτερη και ανώδυνη ηδονή της Χάριτος και της Χαράς του Θεού ,
χρειάζονται την κατάλληλη και πρέπουσα στολή και περιβολή συν τοις άλλοις.
Οι Πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα , όταν πλάστηκαν από τον Θεό , ήταν γυμνοί από τα ρούχα που ξέρουμε , περιβάλλονταν όμως από Θεϊκή Δόξα , από Θεϊκά Ενδύματα γι αυτό και δεν αισχύνονταν.
Οι πρωτόπλαστοι είχαν θεοῢφαντη στολή και ενδύματα παρόμοια με αυτά που έχει ο Κύριος Ιησούς Χριστός μετά την Ανάσταση Του.
Εξ αιτίας της παράβασης έχασαν την Θεϊκή Δόξα και το Θεϊκό Ένδυμα και ο Θεός τους έδωσε υποδεέστερα ενδύματα από δέρματα ζώων μέχρι τον καιρό που θα έρθει στην ένδοξη Δευτέρα Παρουσία Του για να δώσει πάλι τον Παράδεισο και την θεοῢφαντη στολή στους ανθρώπους.
Για το λόγο αυτό ότι ρούχο ή κόσμημα και να φορέσουμε είναι υποδεέστερο των μελλόντων θεϊκών και οπότε δεν πρέπει να δίνεται πολύ σημασία στην ένδυση διότι αυτό είναι αιτία πολλών πνευματικών πτώσεων.
Ο τρόπος ενδυμασίας των χριστιανών ανθρώπων , αντρών γυναικών και παιδιών , ειδικά κατά την συμμετοχή τους στα Μυστήρια , είναι σοφό και πρέπον να ακολουθεί το πρότυπο του Χριστού και της Παναγίας όπως φαίνεται στην εικονογραφία.
Δηλαδή με κάλυψη όλου του σώματος , χωρίς επίδειξη των λεπτομερειών του, με απλά και ταπεινά ενδύματα και χωρίς μασκαρέματα , βαφές ή αντρική αμφίεση οι γυναίκες και χωρίς ξυρισμένα πρόσωπα οι άντρες.
Το κάλυμμα στην κεφαλή των γυναικών είναι αναπόσπαστο μέρος της θεοῢφαντης στολής της Εύας όπως επαναλαμβάνεται και τυπώνεται στην εικονογραφία και από την Κυρία Θεοτόκο, μαρτυρείται δε και αναλύεται η χρησιμότητα και η ωφέλειά του από τον Απόστολο Παύλο, τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και πολλούς Πατέρες και Μητέρες της εκκλησίας.
5. Κατανόηση της έννοιας του πνευματικού αόρατου πολέμου
Αν αποφασίσουμε να κάνουμε χριστιανική πνευματική ζωή πρέπει να ξέρουμε ότι θα δεχτούμε πνευματικό πόλεμο , κατά παραχώρηση Θεού , για να δοκιμαστεί το σθένος μας στην τήρηση των εντολών και στην μετάνοια.
Τρεις είναι οι εχθροί του ανθρώπου κατά τους Πατέρες και την ορθόδοξη χριστιανική εμπειρία,
ο πρώην εωσφόρος διάβολος με τους πονηρούς δαίμονες ,
ο κόσμος με τον πτωτικό του χαρακτήρα
και ο εαυτός μας με τις κακές συνήθειες.
Ο πρώτος εχθρός προσπαθεί να διαβάλει τον άνθρωπο με κάθε είδους πονηρό λογισμό για αυτό και χρειάζεται ανάγνωση της Αγίας Γραφής των Ψαλμών και των Πατερικών κειμένων και συνεχής προσευχή με , νηστεία , ελεημοσύνη , συμμετοχή στα Μυστήρια , μετάνοια για τις πτώσεις και Εξομολόγηση για να αποκρούονται οι διαβολές , οι σκέψεις και οι λογισμοί που υποβάλει κατά παραχώρηση Θεού για να δοκιμασθεί το σθένος μας.
Ο κόσμος είναι ο κόσμος που έχασε τον Θεό και προσπαθεί να βρει υποκατάστατα στις διάφορες κοσμικές εκδηλώσεις και επώδυνες ψυχικά ηδονές της σαρκός, που αφήνουν τον άνθρωπο ψυχικά κενό και δούλο της αμαρτίας.
Ο κόσμος είναι ο κόσμος που νίκησε ο Χριστός (… εν τω κόσμω θλίψιν έξετε• αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον … Κατά Ιωάννην . 16 , 33)
γι αυτό και δεν χρειάζεται να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τι λέει ο κόσμος αλλά να ακολουθούμε ευθαρσώς τον Χριστό την Παναγία τους αγίους και αγίες.
Οι κακές συνήθειες είναι ο κακός μας εαυτός που μεταμορφώνεται από τον Χριστό όταν μετανοούμε για τις αστοχίες-αμαρτίες μας και εξομολογούμαστε. Όταν καλλιεργούμε τη νηστεία , την προσευχή , τη συμμετοχή στα Μυστήρια και την ελεημοσύνη.
6. Κατανόηση της έννοιας της Ακρίβειας και της Οικονομίας
Ακρίβεια είναι η ακριβής τήρηση των Ιερών Κανόνων και των εκκλησιαστικών διατάξεων και των λειτουργικών τυπικών. Ο σκοπός της ακριβείας είναι η διατήρηση της ενότητος και της τάξεως στην Εκκλησία και μέσω αυτής η επίτευξη της σωτηρίας του ανθρώπου και η εν γένει πρόοδος και προαγωγή των πιστών μελών της Εκκλησίας.
Οικονομία είναι η πρόσκαιρη, περιωρισμένη και έλλογος απόκλιση από την εφαρμογή της Ακριβείας των Ιερών Κανόνων προς σωτηρίαν των ψυχών.
Η οικονομία έχει μέτρα και όρια, και δεν είναι παντοτινή, και αόριστος.
Για παράδειγμα , ως οικονομία νοείται είτε η λύση, είτε η κατάλυση της νηστείας κατά παρέκκλιση των κανόνων για ορισμένες περιπτώσεις :
α) είτε αδήριτης ανάγκης , ασθενείας , ενός προσώπου,
β) είτε σύμπτωσης σε καιρό νηστείας Δεσποτικής ή Θεομητορικής Εορτής.
7. Αντιμετώπιση αιρέσεων.
(Από : Ιερά Μητρόπολις Κηφισίας
imkifissias.gr/index.php/orthodoksia/mathete-gia-tis-a-reseis/antiairetika-keimena/3646-peri-ton-aireseon)
Αίρεση είναι κάθε πλανημένη διδασκαλία που διαφωνεί με τη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως αυτή είναι θησαυρισμένη στην Αγία Γραφή και την ιερά Παράδοση (Οικουμενικές Συνόδους, συγγράμματα των αγίων Πατέρων κ.λπ.).
Επίσης αίρεση είναι και κάθε ιδιαίτερη χριστιανική κοινότητα που αποδέχεται και κηρύττει πλανημένη διδασκαλία και έχει αποκοπεί από την κοινωνία και ενότητα με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η λέξη «αίρεση» παράγεται από το ρήμα «αιρέομαι-αιρούμαι», που σημαίνει εκλέγω, προτιμώ.
Αυτό ακριβώς κάνει ο αιρετικός: επιλέγει ένα μέρος από την όλη αλήθεια που διδάσκει η Εκκλησία μας, το απομονώνει και το ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο.
Υπάρχουν αιρέσεις που δεν πιστεύουν ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι Θεός, υποτιμούν την Υπεραγία Θεοτόκο, απορρίπτουν τις άγιες εικόνες, τα ιερά λείψανα, τα ιερά μυστήρια…
Μερικές γνωστές αιρέσεις είναι οι Παπικοί, Προτεστάντες η Ευαγγελικοί και παραφυάδες τους (Πεντηκοστιανοί, Μορμόνοι, Αντβεντιστές), Χιλιαστές (οι γνωστοί ως «Μάρτυρες του Ιεχωβά») κ.λπ.
Τα δόγματα της Εκκλησίας δεν είναι απλές θεωρίες, νεκρό γράμμα.
Είναι μυστηριώδεις θείες αλήθειες που συνδέονται άμεσα με τη ζωή μας και μας αγιάζουν, όταν τις αποδεχόμαστε. Είναι η αποκάλυψη του Θεού.
Τον θησαυρό των θείων αληθειών τον φυλάει χωρίς αλλαγές η Εκκλησία, η Μία και Ορθόδοξη, που έχει κεφαλή της τον Χριστό, ενώ το Άγιον Πνεύμα την κατευθύνει, ώστε να μη πέφτει ποτέ στην πλάνη.
Ή δέχεσαι τη διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στο σύνολό της χωρίς καμία εξαίρεση και κερδίζεις τη σωτηρία που χαρίζει ο Χριστός ή εξηγείς τα του Θεού με το δικό σου μυαλό, οπότε φτιάχνεις δική σου πίστη και χάνεις την εν Χριστώ σωτηρία.
Όποιος θέλει να πιστεύει ανθρώπινες επινοήσεις, αυτός θέτει τον εαυτό του εκτός Εκκλησίας και χάνει τη σωτηρία.
Διότι «εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία» (άγιος Κυπριανός). Γι' αυτό και οι άγιοί μας έδειξαν τέτοια εμμονή στην «άπαξ παραδοθείσαν πίστιν» (Ιούδ. 3).
Διότι δεν αγωνίζονταν για τη δική τους γνώμη αλλά για την αποκάλυψη του Θεού, που σώζει όποιον την αποδεχθεί ολόκληρη και ανεπιφύλακτα.
Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στις αιρέσεις;
α. Ενημέρωση και κατάρτιση. Είναι απαραίτητο να γνωρίσουμε την ορθόδοξη πίστη μας, να μελετούμε την Αγία Γραφή καθώς επίσης τη ζωή των Αγίων και τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε την αλήθεια από την πλάνη. Υπάρχουν Γραφεία κατά των αιρέσεων στις Μητροπόλεις και κατάλληλα αντιαιρετικά βιβλία και ορθόδοξες ιστοσελίδες που ενημερώνουν για τις πλάνες των αιρέσεων και για την ύπουλη προσηλυτιστική δράση τους.
β. Προσοχή να μη δεχόμαστε τίποτε αιρετικό. Όπως προσέχουμε να μη φάμε τροφές αλλοιωμένες η δηλητηριασμένες, έτσι πρέπει να προσέχουμε, ώστε κι η ψυχή μας να μην τρέφεται με νοθευμένες διδασκαλίες αλλά με καθαρή την αλήθεια. Όπως ελέγχουμε τα νομίσματα στις συναλλαγές μας, για να μη μας εξαπατήσουν και μας δώσουν πλαστά, πολύ περισσότερο οφείλουμε να διαφυλάττουμε το ορθόδοξο δόγμα και ήθος από κάθε πλαστογράφηση και παραχάραξη. Μακριά από τα χέρια μας τα περιοδικά και τα βιβλία τους. Από τους αιρετικούς δεν αγοράζουμε τίποτε, δεν δεχόμαστε τίποτε, έστω κι αν μας το προσφέρουν δωρεάν.
Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μας συμβουλεύει: «Τον αιρετικό να μην τον δέχεσθε στο σπίτι σας και να μην του λέτε ούτε «χαίρετε». Διότι εκείνος που τον χαιρετά γίνεται συμμέτοχος στα πονηρά του έργα (επειδή χαιρετώντας τον και έχοντας στενές σχέσεις μαζί του τον ενθαρρύνει εμμέσως να εξακολουθεί να κάνει τα πονηρά αυτά έργα)».
Επίσης είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι απαγορεύεται από τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε «ακολουθία» η «μυστήριο» των αιρετικών.
Τα μυστήρια των αιρετικών είναι άκυρα. Όποιος μετέχει στα μυστήριά τους μετέχει και στην κακοδοξία τους. Αιρετικός δεν μπορεί να γίνει ανάδοχος σε Ορθόδοξο βαπτιζόμενο.
Σε αιρετικούς δεν τελείται κανονική κηδεία ούτε μνημόσυνο. Τους επιτρέπεται μόνο η ακρόαση στη θεία Λειτουργία, όσο όμως και στους κατηχουμένους, δηλαδή μέχρι περίπου τα αναγνώσματα.
γ. Απορρίπτουμε την αίρεση, όχι τον αιρετικό. Ο Κύριος μας ζητά να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Αν κάτι αποστρεφόμαστε, είναι οι φρικτές αιρέσεις που υποστηρίζουν οι όποιοι αιρετικοί και με πείσμα προσπαθούν να μας επιβάλουν. Πρέπει να πονάμε για την πλάνη τους και να προσευχόμαστε, ώστε να τους φωτίσει ο Θεός να επιστρέψουν στην ορθή πίστη. Γι’ αυτό και ανάμεσα στις πλούσιες σε περιεχόμενο ευχές της Θείας Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου υπάρχουν σχετικά αιτήματα: Τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη αγία σου καθολική και αποστολική Εκκλησία… Τας των αιρέσεων επαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τη δυνάμει του Αγίου σου Πνεύματος ... .
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Όσα είπαμε μας βοηθούν να εκτιμήσουμε πόσο μας ευεργέτησε ο Θεός να μας αποκαλύψει την Αλήθεια.
Ας φυλάξουμε τον πιο πολύτιμο θησαυρό μας, την ορθόδοξη πίστη μας, ως κόρην οφθαλμού.
Και παράλληλα, ας αγωνιζόμαστε να ζούμε τη ζωή της αγιότητος. Να αποδεικνύουμε με τη ζωή μας ότι μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία πνέει η αγιαστική χάρις του Αγίου Πνεύματος, που αναγεννά και εξυψώνει τον άνθρωπο, ώστε όσοι ετερόδοξοι μας γνωρίζουν, να λένε: «Αυτοί έχουν τη χάρη, αυτοί έχουν την αλήθεια. Θέλω να γίνω Ορθόδοξος!».
